آیا علم می‌تواند حسی از کمال به زندگی ما ببخشد؟ آیا می‌تواند کلیّت چیستی انسان بودن را توضیح بدهد؟ ایمان پایدار ما به پیشرفت علمی، چه چیزی را درباره‌ی ما به‌مثابه‌ی یک «نوع» بیان می‌کند؟ فولر در پاسخ به این پرسش‌ها طیف گسترده‌ای از تاریخ علم و دین را از ارسطو و اتم‌گراها تا داوکینز و نوداروین‌گراها می‌کاود و به‌دقت بررسی می‌کند که علم چیست، هدف‌هایش چگونه در گذر سالیان دگرگون شده‌اند، و دین و در سال‌های اخیر خداناباوری، چه نقشی در پیشروی آن داشته‌اند.
